Κλείνω τα μάτια μου και φαντάζομαι τον εαυτό μου πάνω σε
ένα όμορφο άλογο. Ένα άλογο, δυνατό, περήφανο, με καφέ αποχρώσεις, και έτοιμο να αντιμετωπίσει κάθε εμπόδιο. Περιπλανιέμαι
μαζί του σε μέρη μαγικά, ήσυχα, και απομονωμένα από την τεχνολογία και τα
τσιμέντα. Μέρη που μυρίζουν τριαντάφυλλο,
μέντα, δάφνη και άλλες ωραίες
μυρουδιές. Μέρη όπου οι ήχοι των φυτών,
των πουλιών, οι ήχοι από τα ρυάκια και από τα βήματα του άλογο με χαϊδεύουν απαλά τα αυτιά μου. Είναι μέρη που σε προσφέρουν ζεστασιά, αγάπη,
έρωτα, χαρά. Μέρη που σε απορροφούν την κούραση, το στρες και τις αρνητικές σκέψεις. Ανοίγω τα μάτια μου
και νιώθω μια δύναμη να κρατώ στα χέρια μου, με την οποία μπορώ να αντιμετωπίσω
κάθε δυσκολία. Αυτό είναι το νόημα της
ζωής τελικά. Να φτιάχνεις στο μυαλό σου όνειρα που να σου δίνουν την δύναμη να
καταφέρεις τα πάντα, να αντιμετωπίσεις κάθε δυσκολία. Να σου δίνουν την δύναμη
να τα πραγματοποιήσεις.
Υ.Γ
Και μην ξεχνάς...
Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει είναι που ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη.(Διονύσης Σαββόπουλος)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή